คำไวพจน์ "ไกล"

คำไวพจน์ ไกล คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ไกล ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกไกลได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

ไกล หมายถึง ห่าง, ยืดยาว

คำไวพจน์ของคำว่า ไกล มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า ไกล

ไกล = ไกล / ฉงาย / วิทูร / เทียรฆ- / เทียรฆ / ทูร / ทูร- / ทุรัศ / ตะลิบ / ทุราคม

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ไกล" ซึ่งเป็นคำที่บ่งบอกถึงระยะทางที่ห่างออกไปมาก หรือเวลาที่นานโพ้นเกินกว่าจะเข้าถึงได้

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ไกล" และความหมาย

ห่าง: หมายถึง อยู่ในระยะที่ไม่อยู่ใกล้กัน
ห่างไกล: เน้นย้ำความหมายว่าอยู่ห่างออกไปมาก
โพ้น: หมายถึง ไกลออกไปมาก (มักใช้กับสถานที่ เช่น แดนโพ้น)
ลิบ: หมายถึง ไกลจนมองเห็นได้เลือนราง หรืออยู่ไกลมาก (มักใช้กับระยะทาง)
ห่างเหิน: หมายถึง ห่างกันไปนาน หรือความสัมพันธ์ที่ห่างเหินกัน (ใช้ได้ทั้งระยะทางและความรู้สึก)
ลับตา: หมายถึง ไกลจนมองไม่เห็น (เช่น ลับตาไปแล้ว)
สุดหล้าฟ้าเขียว: หมายถึง ไกลมากที่สุด, สุดขอบฟ้า