คำไวพจน์ ใบหน้า คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ใบหน้า ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกใบหน้าได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า ใบหน้า มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า ใบหน้า
ใบหน้า =
สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปรู้จักกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ใบหน้า" ซึ่งเป็นส่วนที่สำคัญมาก ๆ ของร่างกายเราเลยครับ
การรู้คำไวพจน์จะช่วยให้พวกเราใช้ภาษาไทยได้เก่งขึ้น สละสลวยขึ้น เวลาอ่านบทกวีหรืออ่านหนังสือ จะได้เข้าใจความหมายได้ลึกซึ้งมากขึ้นครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน แต่เขียนต่างกัน การใช้คำเหล่านี้จะทำให้ภาษาของเราดูมีสีสัน ไม่จำเจครับ
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ใบหน้า" และความหมาย
- หน้า: คำทั่วไปที่ใช้เรียกส่วนหน้าของคน
- พักตร์ / พักตร์: เป็นคำที่สุภาพ มักใช้ในภาษาเขียนหรือทางการ
- หน้าตา: ใช้เรียกส่วนหน้า รวมถึงลักษณะโดยรวม
- ประทักษ์: หมายถึง ใบหน้า (คำโบราณ)
- อนงค์: หมายถึง ผู้หญิง หรือ ใบหน้าของหญิงสาว (ใช้ในเชิงกวี)
- โฉม: หมายถึง ความงาม, รูปทรง, รูปหน้า (มักใช้กับความงามของใบหน้า)
- รูป: ในบริบทนี้ หมายถึง รูปร่างหน้าตา
- สีหน้า: หมายถึง ลักษณะที่ปรากฏบนใบหน้า แสดงอารมณ์
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ ใบหน้า ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจน ผมขอยกตัวอย่างง่าย ๆ นะครับ
ยามเช้าตรู่ พักตร์ผ่องนวลผุดผ่อง
เหมือนดวงตะวันทอแสงทองผ่องใส
หน้าตาอิ่มเอมสุขไม่หวั่นใคร
นี่คือ โฉมงามของเมืองไทยเอย
