คำไวพจน์ ใจ มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ ใจ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ใจ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกใจได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า ใจ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า ใจ

ใจ = ใจ / ดวงใจ / ดวงแด / กมล / ฤทัย / มโน / ฤดี / หฤทัย / ดวงหทัย / มน

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ใจ" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึงอวัยวะภายในที่สำคัญสำหรับการดำรงชีวิต และยังมีความหมายเชิงนามธรรมเกี่ยวกับความรู้สึกนึกคิด อารมณ์ และจิตใจ

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ใจ" และความหมาย

หทัย: หมายถึง หัวใจ, ใจ (คำสุภาพหรือคำราชาศัพท์)
ฤทัย: หมายถึง หัวใจ, ใจ (มักใช้ในบทร้อยกรอง)
กมล: หมายถึง ดอกบัว (แต่ในบทร้อยกรองมักใช้หมายถึง ใจ, หัวใจ)
มโน: หมายถึง ใจ, ความรู้สึกนึกคิด
ดวงใจ: หมายถึง หัวใจ, บุคคลอันเป็นที่รักยิ่ง
ชีวัน: หมายถึง ชีวิต (แต่ในบางบริบทก็ใช้หมายถึงจิตใจ หรือความรู้สึก)
จิต: หมายถึง ใจ, สภาพที่คิด อารมณ์ ความรู้สึก
วิญญาณ: หมายถึง สิ่งที่สิงอยู่ในร่างกายทำให้ชีวิตดำรงอยู่, จิตใจ

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ ใจ ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

กุหลาบงามมิอาจเทียบ ดวงใจ
หทัย หวังภักดี มิเสื่อมสูญ
กมล แน่วแน่ ด้วยบุญคูณ
มโน อบอุ่น เมื่อเธอใกล้

ใจ หมายถึง?

ใจ ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

น. สิ่งที่ทําหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด ใจซื่อ; จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ใจมือ, บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่ เช่น ใจบ้านใจเมือง.

คำที่มีความหมายคล้ายกับใจ

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

กมล หมายถึง [กะมน] (แบบ) น. บัว เช่น บาทกมล. (สมุทรโฆษ); ใจ เช่น ดวงกมล. ว. เหมือนบัว เช่น เต้าสุวรรณกมลคนที. (ม. คําหลวง หิมพานต์), บางทีใช้ว่า กระมล. (ป., ส.).
มน หมายถึง ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่).
มโน หมายถึง น. ใจ. (ป.; ส. มนสฺ).
ฤดี หมายถึง [รึ-] น. รติ, ความยินดี, ใจ. (ป., ส. รติ).
ฤทัย หมายถึง [รึไท] น. ใจ, ความรู้สึก. (กร่อนมาจาก หฤทัย). (ส. หฺฤทย; ป. หทย).
ใจ หมายถึง น. สิ่งที่ทําหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด ใจซื่อ; จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ใจมือ, บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่ เช่น ใจบ้านใจเมือง.