คำไวพจน์ เมือง มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ เมือง คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า เมือง ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกเมืองได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า เมือง มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า เมือง

เมือง = เมือง / นครา / ประเทศ / บุรี / ธานี / พารา / นคร / นคร / กรุง / ธานินทร์ / นคเรศ / สถานิย / นครินทร์ / บุรินทร์ / ปุระ / ธานิน

คำไวพจน์ เมือง คือ เมือง = นครา / ประเทศ / บุรี / ธานี / พารา / นคร / นคร / กรุง / ธานินทร์ / นคเรศ / สถานิย / นครินทร์ / บุรินทร์ / ปุระ / ธานิน

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "เมือง" ซึ่งเป็นคำที่หมายถึง ชุมชนขนาดใหญ่ที่มีผู้คนอาศัยอยู่รวมกัน มีการปกครอง มีอาคารบ้านเรือน สิ่งปลูกสร้าง และกิจกรรมทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างไพเราะและหลากหลายยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "เมือง" และความหมาย

นคร: หมายถึง เมืองใหญ่, เมืองหลวง
ธานี: หมายถึง เมือง, ประเทศ
บุรี: หมายถึง เมือง, ปราสาท, ที่อยู่
บุรินทร์: หมายถึง เจ้าเมือง, เมืองใหญ่ (คำยกย่อง)
ประเทศ: หมายถึง เมือง, แคว้น, ดินแดน (ในบริบทโบราณอาจหมายถึงเมืองได้)
รัฐ: หมายถึง เมือง, แคว้น, ประเทศ

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ เมือง ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

โอ้ นคร งามจับตา บรรยากาศ
ผู้คนมากมีหลากหลาย ในธานี
สร้างสรรค์งามบุรี อันมากมี
ให้เรานี้ภูมิใจในประเทศตน

เมือง หมายถึง?

เมือง ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; (โบ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช เมืองตราด; เขตซึ่งเคยเป็นเมืองสำคัญในระดับจังหวัด ต่อมาถูกลดฐานะเป็นอำเภอ เช่น เมืองไชยา เมืองมีนบุรี เมืองขุขันธ์; เขตซึ่งเป็นที่ชุมนุมและเป็นที่ตั้งศาลากลางจังหวัด ซึ่งในครั้งก่อน ถ้าเป็นเมืองใหญ่ หมายถึงเขตภายในกําแพงเมือง.

คำที่มีความหมายคล้ายกับเมือง

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

กรุง หมายถึง [กฺรุง] น. เมืองหลวง, เมืองซึ่งเป็นที่ตั้งรัฐบาลกลาง, แต่ก่อนหมายถึงประเทศก็ได้ เช่น กรุงสยาม กรุงจีน; (โบ) กษัตริย์ เช่น จึ่งกรุงสุทโธทนเห็นอัศจรรย์ก็ทูลพลันด่งงนี้ฯ. (ม. คำหลวง ทศพร).
ธานิน หมายถึง (กลอน) น. เมือง.
ธานินทร์ หมายถึง (กลอน) น. เมือง, เมืองใหญ่.
ธานี หมายถึง น. เมือง. (ป., ส.).
นครินทร์ หมายถึง [นะคะ-] น. จอมนคร, เจ้าเมือง, เมืองใหญ่. (ส. นคร + อินฺทฺร).
นคเรศ หมายถึง [นะคะเรด] (กลอน) น. เมือง.
บุรินทร์ หมายถึง น. เจ้าเมือง; (กลอน) เมืองใหญ่. (ส. ปุรินฺทฺร; ป. ปุรินฺท).
ประเทศ หมายถึง น. บ้านเมือง, แว่นแคว้น; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิม เช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ. (ส.; ป. ปเทส); (กฎ) ชุมนุมแห่งมนุษย์ซึ่งตั้งมั่นอยู่ในดินแดนอันมีอาณาเขตแน่นอน มีอํานาจอธิปไตยที่จะใช้ได้อย่างอิสระ และมีการปกครองอย่างเป็นระเบียบเพื่อประโยชน์ของบรรดามนุษย์ที่อยู่ร่วมกันนั้น, รัฐ ก็เรียก.
ปุระ หมายถึง น. บุระ. (ป.).
พารา หมายถึง น. เมือง, เขียนเป็น ภารา ก็มี.
เมือง หมายถึง น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; (โบ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช เมืองตราด; เขตซึ่งเคยเป็นเมืองสำคัญในระดับจังหวัด ต่อมาถูกลดฐานะเป็นอำเภอ เช่น เมืองไชยา เมืองมีนบุรี เมืองขุขันธ์; เขตซึ่งเป็นที่ชุมนุมและเป็นที่ตั้งศาลากลางจังหวัด ซึ่งในครั้งก่อน ถ้าเป็นเมืองใหญ่ หมายถึงเขตภายในกําแพงเมือง.