คำไวพจน์ เท้า มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ เท้า คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า เท้า ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกเท้าได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า เท้า มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า เท้า

เท้า = เท้า / บาทา / ตีน / บทบงกช / บทศรี / บาท / ซ่น / บท / บัวบาท / ส้น / ยุคลบาท

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "เท้า" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึงอวัยวะส่วนล่างสุดของขาที่ใช้ในการเดิน ยืน และรับน้ำหนักของร่างกาย

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "เท้า" และความหมาย

บาท / บาทา: หมายถึง เท้า (คำราชาศัพท์หรือคำสุภาพ)
ตีน: หมายถึง เท้า (คำสามัญทั่วไป อาจมีความหมายไม่สุภาพในบางบริบทเมื่อใช้กับมนุษย์)
บาทุกา: หมายถึง รองเท้า, เกือก (มักใช้ในบริบทโบราณหรือทางศาสนา)
บท: หมายถึง เท้า, รอยเท้า (มักใช้ในความหมายเชิงวรรณคดี หรือเป็นส่วนของบทกลอน)
จรณะ: หมายถึง เท้า, การก้าวเดิน (คำบาลี สันสกฤต มักใช้ในบริบททางศาสนาหรือปรัชญา)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ เท้า ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

พระย่างก้าว พระบาทา สง่างาม
ทุกย่างย้าย จรณะ ประทับค่า
แม้นรอย บท ทิ้งไว้ให้ตราตรึง
เหล่าปวงชน น้อมรับ ด้วยภักดี

เท้า หมายถึง?

เท้า ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

น. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.

คำที่มีความหมายคล้ายกับเท้า

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

ซ่น หมายถึง (โบ) น. ส้น, ส่วนท้ายของเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ซ่นปืน.
ตีน หมายถึง น. อวัยวะส่วนล่างสุดของคนหรือสัตว์ นับตั้งแต่ใต้ข้อเท้าลงไป สําหรับยืนหรือเดินเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้นหรือส่วนล่างของสิ่งบางอย่าง เช่น ตีนม่าน ตีนมุ้ง; ชาย, เชิง, เช่น ตีนท่า ตีนเลน.
บทบงกช หมายถึง [บดทะ-] (กลอน) น. บัวบาท, เท้า. (ส. ปทปงฺกช).
บทศรี หมายถึง [บดทะ-] (กลอน) น. เท้า (ใช้แก่เจ้านาย).
บัวบาท หมายถึง น. เท้าที่มีบัวรอง, หมายเอาเท้าผู้มีบุญอย่างพระพุทธเจ้า นิยมว่าพระพุทธเจ้ามีดอกบัวผุดขึ้นรับพระบาท, ใช้เลือนมาหมายถึงพระบาทของพระเจ้าแผ่นดินด้วย.
บาท หมายถึง น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๑๐๐ สตางค์ หรือ ๔ สลึง เท่ากับ ๑ บาท, อักษรย่อว่า บ.; เขียนตามวิธีโบราณดังนี้ (อักขระพิเศษ) หมายความว่า ๓ บาท; ชื่อมาตราชั่งตามวิธีประเพณี สําหรับกําหนดนํ้าหนักเท่ากับเงินหนัก ๑๕ กรัม.
ยุคลบาท หมายถึง [ยุคนละบาด] น. เท้าทั้งคู่. (ป., ส.).
ส้น หมายถึง น. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.
เท้า หมายถึง น. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.