คำไวพจน์ "เด็ก"

คำไวพจน์ เด็ก คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า เด็ก ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกเด็กได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า เด็ก มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า เด็ก

เด็ก = เด็ก


สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "เด็ก" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึงบุคคลที่มีอายุน้อย ยังไม่เจริญวัยเต็มที่ และอยู่ในช่วงของการเรียนรู้และเติบโต

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "เด็ก" และความหมาย

  • เยาว์ / เยาวชน: หมายถึง ผู้ที่มีอายุน้อย, ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
  • ทารก: หมายถึง เด็กอ่อน, เด็กเล็กที่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มากนัก
  • กุมาร / กุมารี: หมายถึง เด็กชาย / เด็กหญิง (มักใช้ในวรรณกรรมหรือภาษาเขียน)
  • บุตร / บุตรี: หมายถึง ลูกชาย / ลูกสาว (เน้นความสัมพันธ์ทางสายเลือด)
  • โอรส / ธิดา: หมายถึง ลูกชาย / ลูกสาว ของกษัตริย์หรือผู้มีฐานะสูงส่ง
  • ลูก: หมายถึง ผู้ที่กำเนิดจากพ่อแม่ (เป็นคำทั่วไปที่ใช้เรียกเด็ก)
  • ผู้เยาว์: หมายถึง บุคคลที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะตามกฎหมาย

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ เด็ก ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

เสียง เยาวชน ร้องเล่นในสวนสวย
เห็น กุมาร วิ่งตามกันเป็นกลุ่มก้อน
ดุจ บุตร น้อยไร้เดียงสาหน้าอ้อนวอน
ในดวงตา ทารก ซ่อนความฝัน

เด็ก หมายถึง?

เด็ก ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

  1. น. คนที่มีอายุยังน้อย; (กฎ) ผู้เยาว์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์; ผู้ซึ่งอายุไม่ครบ ๑๘ ปีบริบูรณ์ และยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยการสมรส; บุคคลอายุเกิน ๗ ปีบริบูรณ์ แต่ยังไม่เกิน ๑๔ ปีบริบูรณ์; บุคคลที่มีอายุแต่ ๑๕ ปีลงมา; บุคคลผู้มีอายุไม่เกิน ๑๘ ปีบริบูรณ์. ว. ยังเล็ก; อ่อนวัยกว่าในคําว่า เด็กกว่า.

คำที่มีความหมายคล้ายกับเด็ก

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

  1. เด็ก หมายถึง น. คนที่มีอายุยังน้อย; (กฎ) ผู้เยาว์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์; ผู้ซึ่งอายุไม่ครบ ๑๘ ปีบริบูรณ์ และยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยการสมรส; บุคคลอายุเกิน ๗ ปีบริบูรณ์ แต่ยังไม่เกิน ๑๔ ปีบริบูรณ์; บุคคลที่มีอายุแต่ ๑๕ ปีลงมา; บุคคลผู้มีอายุไม่เกิน ๑๘ ปีบริบูรณ์. ว. ยังเล็ก; อ่อนวัยกว่าในคําว่า เด็กกว่า.

 ภาพประกอบเด็ก

  • คำไวพจน์ เด็ก รวมคำศัพท์เกี่ยวกับเด็กในภาษาไทย

 คำไวพจน์ที่คล้ายกัน