คำไวพจน์ เกิด มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ เกิด คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า เกิด ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกเกิดได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า เกิด มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า เกิด

เกิด = เกิด / กำเนิด / แดดาล / ชนม / ชนม- / ชาตะ / ภว / ภว- / สูติ- / สูติ / อุบัติ / อุบัติ- / ประสูติ- / ประสูติ / ชนม์ / อภิชาต- / อภิชาต / สูนะ / ชาต- / ชาต / ภวะ / ถือกำเนิด / ประภพ / เสวยพระชาติ

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เรื่อง คำไวพจน์ของคำว่า "เกิด" กันนะครับ "เกิด" เป็นคำที่มีความหมายถึงการกำเนิดขึ้น การมีขึ้น การอุบัติขึ้น ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญของการดำรงอยู่ของทุกสรรพสิ่ง

การเข้าใจคำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและมีมิติมากยิ่งขึ้นในงานเขียนและบทกวีครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การใช้คำไวพจน์จะช่วยให้ภาษาที่เราใช้นั้นมีความงดงาม มีความหลากหลาย และไม่ซ้ำซากจำเจ ทำให้ผู้อ่านหรือผู้ฟังไม่รู้สึกเบื่อหน่าย

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "เกิด" และความหมาย

กำเนิด: หมายถึง การตั้งขึ้นเป็นครั้งแรก การให้มีขึ้นมา
บังเกิด: หมายถึง เกิดขึ้น, มีขึ้น, ปรากฏขึ้นมา
อุบัติ: หมายถึง เกิดขึ้น, มีขึ้น (มักใช้ในความหมายว่าเกิดขึ้นโดยฉับพลัน หรือเกิดสิ่งสำคัญ)
อุบัติขึ้น: หมายถึง เกิดขึ้น, ปรากฏขึ้น
บังคม: เป็นคำกริยา หมายถึง "เกิดขึ้น" (เป็นคำโบราณ มักใช้กับพระมหากษัตริย์)
ถือกำเนิด: หมายถึง การเริ่มมีชีวิต, การเริ่มปรากฏขึ้นมา
ประสูติ: เป็นคำกริยา หมายถึง "เกิด" (ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ พระราชวงศ์ หรือพระพุทธเจ้า)
บังเอิญ: หมายถึง เกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจ, เกิดขึ้นโดยบังเอิญ

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ เกิด ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

ยามอรุณ บังเกิด เบิกฟ้าใส
สรรพสิ่ง ถือกำเนิด เริ่มต้นใหม่
ชีวิต อุบัติ คืนฟื้นขึ้นไป
เรื่องราว บังเกิด ให้เราเรียนรู้

เกิด หมายถึง?

เกิด ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กําเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.

คำที่มีความหมายคล้ายกับเกิด

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

กำเนิด หมายถึง [กําเหฺนิด] น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กําเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกําเนิดมาอย่างไร. ก. เกิด, มีขึ้น, เป็นขึ้น, เช่น โลกกําเนิดมาจากดวงอาทิตย์.
ถือกำเนิด หมายถึง ก. เกิด.
ประภพ หมายถึง น. การเกิดก่อน; แดน, ที่เกิด. (ส. ปฺรภว).
สูนะ หมายถึง (แบบ) ก. เกิด, เป็นขึ้น; บาน, ผลิ, (ใช้แก่ดอกไม้). (ส.).
เกิด หมายถึง ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กําเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.
เสวยพระชาติ หมายถึง ก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).
แดดาล หมายถึง ก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ.