คำไวพจน์ อร่อย

อร่อย อ่านว่า

อ่านว่า /อะ-หฺร่อย/

อร่อย หมายถึง?

พจนานุกรมไทย อร่อย หมายถึง:

1. [อะหฺร่อย] ว. มีรสดี (ใช้แก่ของกิน); (ปาก) ดี, ถึงใจ, ดุเดือด, เช่น มวยคู่นี้ต่อยกันอร่อยมาก.

ความหมายในพจนานุกรมไทย อร่อย คือ

ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย อร่อย

1. กระป่ำ หมายถึง ว. เป็นปุ่มป่ำ เช่น บนเขากระป่ำ. (ม. คําหลวง กุมาร), มักใช้เข้าคู่กับคํา กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระป่ำ.

2. กระเอบ หมายถึง (กลอน) ว. อร่อย, หอมหวาน, เช่น ลิ้มไล้โอชกระเอบหวาน. (ม. คําหลวง จุลพน).

3. ถูกปาก หมายถึง ว. อร่อย.

4. นัว หมายถึง ว. ยุ่ง, นุง; (ถิ่น-อีสาน) อร่อย.

5. มธุรตรัย หมายถึง น. ของอร่อยทั้ง ๓ คือ นํ้าตาล นํ้าผึ้ง เนย. (ส. มธุรตฺรย).

6. สะเด็ด หมายถึง (ปาก) ว. อย่างยิ่ง เช่น กับข้าววันนี้อร่อยสะเด็ด.

7. สาทุ หมายถึง ว. หวาน, อร่อย; น่าปรารถนา. (ป.; ส. สฺวาทุ).

8. เสาวรส หมายถึง ว. มีรสอร่อย, มีรสดี. (ป., ส. สุรส).

9. เอมโอช หมายถึง [-โอด] (กลอน) น. รสหวาน, รสอร่อย.

10. เอร็ดอร่อย หมายถึง [อะเหฺร็ดอะหฺร่อย] ว. อร่อยเหลือเกิน, อร่อยจนติดใจ.