คำไวพจน์ "หวาน"

คำไวพจน์ หวาน คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า หวาน ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกหวานได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า หวาน มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า หวาน

หวาน = หวาน


สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "หวาน" ซึ่งเป็นคำที่ใช้บรรยายรสชาติอย่างหนึ่ง คือ รสเหมือนน้ำตาล หรือใช้อธิบายความรู้สึกที่น่าพึงพอใจ ชื่นใจ หรือน่ารัก

การเข้าใจคำไวพจน์ของ "หวาน" จะช่วยให้เราสามารถใช้คำศัพท์ในภาษาไทยได้อย่างหลากหลายและลึกซึ้งยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "หวาน" และความหมาย

  • โอชา: หมายถึง อร่อย, รสดี (ใช้ในความหมายว่าหวานอร่อยได้)
  • รื่นรส: หมายถึง มีรสอร่อย, รสดี, รสที่ชอบ (สื่อถึงความหวานที่กลมกล่อม)
  • ชื่นใจ: หมายถึง รู้สึกสดชื่น, เป็นสุขใจ (ใช้ในบริบทของความหวานที่ทำให้รู้สึกดี)
  • ไพเราะ: หมายถึง เพราะ, เสนาะ (ใช้กับเสียงที่ฟังแล้วรู้สึกหวานหู)
  • จับใจ: หมายถึง ประทับใจมาก, ตรึงใจ (ใช้กับความหวานที่ตราตรึงในความรู้สึก)
  • อ่อนหวาน: หมายถึง กิริยามารยาทนุ่มนวล, เสียงเพราะ (ใช้กับลักษณะท่าทางหรือเสียงที่น่ารักน่าฟัง)
  • ละมุน: หมายถึง นุ่มนวล, อ่อนโยน (ใช้กับรสชาติหรือสัมผัสที่หวานนุ่มนวล)
  • มธุร: หมายถึง หวาน, ไพเราะ (คำโบราณหรือภาษาเขียน มักใช้กับรสหวานหรือเสียงหวาน)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ หวาน ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

รสดอกไม้ โอชา ชวนภมร
เสียงเพลงขับ ไพเราะ มิคลายถอน
วาจาเอ่ย อ่อนหวาน สุนทร
ดุจน้ำผึ้ง มธุร สู่ดวงใจ

หวาน หมายถึง?

หวาน ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

  1. ว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.

  2. น. ผักหวาน.

คำที่มีความหมายคล้ายกับหวาน

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

  1. หวาน หมายถึง ว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.

 ภาพประกอบหวาน

  • คำไวพจน์ หวาน รวมคำศัพท์เกี่ยวกับหวานในภาษาไทย

 คำไวพจน์ที่คล้ายกัน