คำไวพจน์ "สีขาว"

คำไวพจน์ สีขาว คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า สีขาว ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกสีขาวได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า สีขาว มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า สีขาว

สีขาว = สีขาว / ปัณฑูร / ศุกร / ธวัล / เศวตร / ศุภร

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "สีขาว" ซึ่งเป็นคำที่บ่งบอกถึงสีที่สว่างที่สุด เป็นสีของหิมะ เมฆ หรือนม มักเชื่อมโยงกับความบริสุทธิ์ ความสะอาด และความสงบ

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "สีขาว" และความหมาย

ศุภร: หมายถึง ขาว, ผ่องแผ้ว (มักใช้ในงานเขียนเชิงวรรณกรรม)
เศวต: หมายถึง สีขาว (เป็นคำที่ใช้มากในงานประพันธ์ โดยเฉพาะการกล่าวถึงช้างเผือก)
เหม: หมายถึง สีขาว, เงิน (มักใช้กับสิ่งที่มีสีขาวบริสุทธิ์เหมือนเงินยวง หรือหิมะ)
ไกรสร: หมายถึง สีขาว (มักใช้ในความหมายว่าขาวผ่อง)
บุณฑริก: หมายถึง บัวขาว (แต่ก็อาจใช้หมายถึงสีขาวได้ในบางบริบทที่เน้นความบริสุทธิ์ผุดผ่อง)
เผือก: หมายถึง สีขาวอมเทาเล็กน้อย, ขาวซีด
สะอาด: หมายถึง ขาวบริสุทธิ์, ผ่องใส (ใช้ในความหมายเชิงคุณสมบัติ)