คำไวพจน์ สวย มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ สวย คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า สวย ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกสวยได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า สวย มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า สวย

สวย = สวย / งาม / ลอย / สวยงาม / โสภา / วิไล / โสภณ / ไฉไล / อำไพ / ลาวัณย์ / วิลาวัณย์ / ประไพ

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "สวย" ซึ่งเป็นคำที่ใช้บรรยายลักษณะของสิ่งที่มีความน่ามอง น่าชม ชวนให้รู้สึกพึงพอใจ หรือมีเสน่ห์ดึงดูดใจ

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้นักเรียนสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลายและเหมาะสมกับบริบท ทำให้การสื่อสารทั้งการพูดและการเขียนมีมิติมากขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "สวย" และความหมาย

งาม: หมายถึง สวย, งดงาม, มีลักษณะเป็นที่น่าพึงพอใจ
โสภา / โสภิณ: หมายถึง สวยงาม, งามสง่า, งามเลิศ (มักใช้กับบุคคลหรือสิ่งที่สง่างาม)
พริ้งเพรา: หมายถึง สวยงามอย่างมีเสน่ห์, งามน่ารัก, งามจับตา
วิไล: หมายถึง สวยงาม, งามสง่า, งามวิจิตร
อรชร: หมายถึง งามอย่างมีรูปร่างเย้ายวน, งามเพรียว (มักใช้กับสตรี)
ตระการ: หมายถึง งามยิ่ง, งามโอฬาร, งามเป็นที่อัศจรรย์
เพริศแพร้ว: หมายถึง สวยงามแวววาว, สวยงามวิจิตร, งามจับใจ
ประไพ: หมายถึง งาม, สวย, ดีงาม
เลิศลักษณ์: หมายถึง มีลักษณะที่ยอดเยี่ยม, งามเลิศ

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ สวย ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

บุปผชาติ งาม ตระการ ในสวนขวัญ
นางน้อยนั้น โสภา สุรีย์ฉาย
อรชร พริ้งเพรา พิศมิรู้คลาย
ล้วน วิไล ดุจทิพย์เทพนิรมิต

สวย หมายถึง?

สวย ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

ว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคํา งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.

คำที่มีความหมายคล้ายกับสวย

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

งาม หมายถึง ว. ลักษณะที่เห็นแล้วชวนให้ชื่นชมหรือพึงใจ เช่น มารยาทงาม รูปงาม; มีลักษณะสมบูรณ์ดี เช่น ต้นไม้งาม ปีนี้ฝนงาม; ดี, มาก, มีลักษณะที่เป็นไปตามต้องการ, เช่น กําไรงาม ธนาคารนี้จ่ายดอกเบี้ยงาม.
ประไพ หมายถึง ว. งาม.
ลอย หมายถึง ก. ทรงตัวอยู่ในอากาศ เช่น บัลลูนลอย ว่าวลอย; เด่นขึ้น, นูนขึ้น, เช่น รูปปลาที่วาดบนพัดมองเหมือนลอยออกมา; ไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง, ไม่มีตําแหน่งหรือหน้าที่การงานเป็นหลักแหล่ง, เช่น เป็นพ่อพวงมาลัยลอยไปลอยมา; ไม่จม เช่น เรือลอย ซุงลอย; อยู่บนผิวน้ำ เช่น จอกแหนลอย; ปล่อยให้ไปตามน้ำหรืออากาศ เช่น ลอยกระทง ปล่อยลูกโป่งให้ลอยในพิธีเปิดงาน. ว. ไม่มีอะไรคุ้มหรือผูกไว้ (ใช้ในการเล่นหมากรุก) เช่น โคนลอย ม้าลอย.
ลาวัณย์ หมายถึง น. ความงาม, ความน่ารัก. (ส.).
วิลาวัณย์ หมายถึง ว. งามยิ่ง, งามเลิศ. (ส. วิ + ลาวณฺย).
วิไล หมายถึง ว. งาม เช่น งามวิไล.
สวย หมายถึง ว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคํา งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.
อำไพ หมายถึง ว. งาม; สว่าง, สุกใส.
โสภณ หมายถึง [โสพน] ว. งาม. (ป.; ส. โศภน).
โสภา หมายถึง [โสพา] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).
ไฉไล หมายถึง ว. งาม; (โบ) เลี่ยน, เลื่อม.