คำไวพจน์ "สง่างาม"

คำไวพจน์ สง่างาม คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า สง่างาม ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกสง่างามได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า สง่างาม มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า สง่างาม

สง่างาม =

สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับ คำไวพจน์ของคำว่า "สง่างาม" ซึ่งเป็นคำที่บ่งบอกถึงลักษณะที่ดูดี น่าเกรงขาม และมีความภูมิฐานครับ

การรู้จักคำไวพจน์จะช่วยให้เราใช้ภาษาไทยได้สละสลวยและเลือกใช้คำที่เหมาะสมกับสถานการณ์ต่างๆ ได้ดียิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน แต่มีรูปคำที่แตกต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มสีสันและความน่าสนใจให้กับงานเขียน หรือคำพูดของเรา ทำให้ไม่ดูจำเจครับ

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "สง่างาม" และความหมาย

โก้: หมายถึง ดี, งาม, น่าดู, น่าชม (มักใช้กับรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูดี)
โก้เก๋: หมายถึง ดูดี, น่ารัก, มีสไตล์ (คล้ายคำว่า โก้ แต่มีความหมายที่ดูมีเสน่ห์มากขึ้น)
เด่น: หมายถึง สะดุดตา, มีลักษณะที่ทำให้แตกต่างจากสิ่งอื่น (เมื่อใช้กับลักษณะท่าทางหรือการแต่งกาย)
ภูมิฐาน: หมายถึง มีลักษณะที่ดูดี น่าเคารพ น่านับถือ (มักใช้กับผู้ใหญ่ หรือผู้ที่มีตำแหน่ง)
โอ่อ่า: หมายถึง งามเด่น, น่าดู, น่าชม (มักใช้กับสิ่งก่อสร้าง หรือเครื่องแต่งกายที่ดูใหญ่โตและสวยงาม)
หรู: หมายถึง งามสง่า, มีราคา, แสดงความมีฐานะ
หรูหรา: หมายถึง มีลักษณะที่งามสง่าและมีราคา, ฟุ้งเฟ้อ
พิลา: หมายถึง งาม, สวย, น่ารัก (เป็นคำที่ใช้ในภาษาเขียน หรือบทกวี)
ผุดผาด: หมายถึง งามตา, น่าดู (มักใช้กับผิวพรรณ หรือรูปร่างที่ดูดี)
โสภา: หมายถึง งาม, สวย, น่าดู (เป็นคำที่ใช้ในภาษาเขียน หรือบทกวี)
วิลาวัณย์: หมายถึง ความงาม, ความน่าดู (เป็นคำนาม หมายถึงความสง่างาม)
อลงกรณ์: หมายถึง เครื่องประดับ, เครื่องตกแต่ง (แต่ในบริบทของความสง่างาม หมายถึง การตกแต่งที่ทำให้ดูดี)