คำไวพจน์ ศีรษะ มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ ศีรษะ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ศีรษะ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกศีรษะได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า ศีรษะ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า ศีรษะ

ศีรษะ =

สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ศีรษะ" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึง ส่วนบนสุดของร่างกายคนหรือสัตว์ เป็นที่ตั้งของสมอง ใบหน้า และอวัยวะรับความรู้สึกที่สำคัญ

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ศีรษะ" และความหมาย

เศียร: หมายถึง ศีรษะ (มักใช้กับพระพุทธรูป พระมหากษัตริย์ กษัตริย์ หรือในงานเขียนเชิงวรรณกรรม/บทกวี)
ศิระ: หมายถึง ศีรษะ (เป็นคำสุภาพหรือคำประพันธ์ คล้ายกับคำว่าเศียร)
เกศ / เกศา: โดยทั่วไปหมายถึง ผม หรือขนบนหัว แต่ในบริบทของบทกวีหรือภาษาเก่า อาจใช้หมายถึงศีรษะโดยรวม หรือส่วนบนสุดของศีรษะได้
กระหม่อม: หมายถึง ส่วนบนสุดของศีรษะ (มักใช้เป็นคำเรียกแทนตัวหรือสรรพนามในภาษาทางการและราชาศัพท์)
มัตถกะ: หมายถึง ส่วนยอด, ส่วนบนสุดของศีรษะ (เป็นคำโบราณหรือภาษาบาลี/สันสกฤต มักใช้ในบริบททางศาสนาหรือวรรณกรรมชั้นสูง)