คำไวพจน์ "ลืม"

คำไวพจน์ ลืม คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ลืม ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกลืมได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า ลืม มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า ลืม

ลืม =

สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะพาพวกเราไปรู้จักกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ลืม" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึง การไม่ระลึกถึง, การปล่อยให้ผ่านไป, การไม่อยู่ในความทรงจำ

การที่เราได้เรียนรู้คำไวพจน์ จะช่วยให้พวกเราสามารถใช้ภาษาไทยได้หลากหลายและมีความสละสลวยมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ ก็คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายคลึงกัน แต่มีรูปคำที่แตกต่างกัน การนำคำเหล่านี้มาใช้ จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่น่าเบื่อ

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ลืม" และความหมาย

เลือน / เลือนหาย: หมายถึง ค่อย ๆ จางไป, หายไป, ไม่ชัดเจน (ใช้ในความหมายว่าความทรงจำเลือนหายไป)
พลัด: หมายถึง หลง, หายไป, ไม่พบ (ใช้ในความหมายว่าพลัดจากความทรงจำ)
คลาด: หมายถึง ผิดไป, ไม่ตรง, เคลื่อนจากที่เดิม (ใช้ในความหมายว่าความทรงจำคลาดเคลื่อนไป)
ละเลย: หมายถึง ไม่ใส่ใจ, ไม่สนใจ, ปล่อยทิ้งไป (ใช้ในความหมายว่าละเลยที่จะจำ)