คำไวพจน์ ลิง

กบินทร์ หมายถึง [กะ-] (แบบ) น. พญาลิง, กเบนทร์ ก็ว่า. (ป., ส. กปิ = ลิง + ส. อินฺทฺร = ผู้เป็นใหญ่).

กบิล หมายถึง [กะบิน] (แบบ) น. ลิง. (ส. กปิล).

กระบี่ หมายถึง (กลอน) น. ลิง เช่น ขุนกระบี่มีกำลังโดดโลดโผน กระโจมโจนจับยักษ์หักแขนขา. (รามเกียรติ์ ร. ๒). (ป., ส. กปิ).

พานร หมายถึง [พานอน] น. ลิง. (ป., ส. วานร).

พานรินทร์ หมายถึง [พานะริน] (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.

วอก หมายถึง น. ชื่อปีที่ ๙ ของรอบปีนักษัตร มีลิงเป็นเครื่องหมาย; (ปาก) ลิง เช่น ซนเป็นอ้ายวอก; เรียกหน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไปว่า หน้าวอก.

วานร หมายถึง [วานอน] น. ลิง; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฆา มี ๕ ดวง, ดาวงอนไถ ดาวงูผู้ ดาวโคมูตร ดาวมฆะ หรือ ดาวมาฆะ ก็เรียก. (ป., ส.).

วานรินทร์ หมายถึง [วานะ-] น. พญาลิง.