คำไวพจน์ ภูเขา

22 เม.ย. 2567

คำไวพจน์ ภูเขา คือคำที่มีความหมายคล้ายเคียงหรือใกล้เคียงกับคำว่า ภูเขา ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกภูเขาได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั่งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า ภูเขา มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ ภูเขา คืออะไร?

ภูเขา = สิงขร / ภูผา / พนม / บรรพต / คีรี / ภู / ไศล / ศิขริน / นคินทร / นคะ / นคินทร์ / ศิงขร

พจนานุกรมไทย ภูเขา หมายถึง:

น. พื้นที่ที่มีระดับสูงขึ้นจากบริเวณรอบ ๆ ตั้งแต่ ๖๐๐ เมตรขึ้นไป.

ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย ภูเขา

คีรี หมายถึง น. ภูเขา. (ป., ส. คิริ).
บรรพต หมายถึง [บันพด] น. ภูเขา. (ส. ปรฺวต; ป. ปพฺพต).
พนม หมายถึง น. ภูเขา. (ข.); ลักษณะของสิ่งที่เป็นพุ่มยอดแหลมอย่างดอกบัวตูม. ก. ทําให้มีรูปอย่างดอกบัวตูม เช่น พนมมือ.
ภู หมายถึง น. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.).
ภูผา หมายถึง น. เขาหิน.
ศิงขร หมายถึง น. ศิขร, ภูเขา. (ส. ศิขร).
สิงขร หมายถึง [-ขอน] น. สิขร
ไศล หมายถึง [สะไหฺล] น. เขาหิน เช่น โขดเขินเนินไศล. (ส. ไศล).