คำไวพจน์ พระเจ้าแผ่นดิน มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ พระเจ้าแผ่นดิน คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า พระเจ้าแผ่นดิน ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกพระเจ้าแผ่นดินได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า พระเจ้าแผ่นดิน มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า พระเจ้าแผ่นดิน

พระเจ้าแผ่นดิน = พระเจ้าแผ่นดิน / กษัตริย์ / ราชา / กษัตร / ในหลวง / ธรารักษ์ / ขัตติยวงศ์ / นโรดม / นรินทร์ / เจ้าหล้า / นฤบดี / บดินทร์ / ธราธิบดี / ราเชนทร์ / กษัตรีศูร / ธรณิศ / ธรณิศร / ภูบดินทร์ / ธรณีศวร / นฤเบศน์ / ธรณิศวร์ / ธเรศ / ธราธิป / ภูมินทร์ / ท้าวธรณิศ / ภูบาล / ปิ่นเกล้าธาษตรี / จอมราช / ท่านไท้ธรณี / ไท้ธาษตรี / ภูบดี

คำไวพจน์ พระเจ้าแผ่นดิน คือ พระเจ้าแผ่นดิน = กษัตริย์ / ราชา / กษัตร / ในหลวง / นโรดม / นรินทร์ / เจ้าหล้า / นฤบดี / บดินทร์ / ราเชนทร์ / ธรณิศ / ธรณิศร / ภูบดินทร์ / นฤเบศน์ / ธรณิศวร์ / ภูมินทร์ / ภูบดี

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "พระเจ้าแผ่นดิน" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึงประมุขของประเทศที่ปกครองด้วยระบอบกษัตริย์ หรือผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "พระเจ้าแผ่นดิน" และความหมาย

พระมหากษัตริย์: หมายถึง กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่, ประมุขของประเทศ
พระราชา: หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน, ผู้ปกครองแผ่นดิน
ภูบดี / ภูเบศร์ / ภูธร / ภูบาล / ภูวไนย: หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน (คำราชาศัพท์และคำโบราณ)
จักรพรรดิ / จักรี / จักรพรรดินี: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่เหนือกว่ากษัตริย์ทั้งหลาย, พระเจ้าแผ่นดินผู้ทรงปกครองหลายแคว้น
กษัตริย์: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่, ผู้ปกครองแผ่นดิน
นฤบดี / นฤเบศร์ / นฤบาล / นฤปัตย์: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในหมู่คน, พระเจ้าแผ่นดิน
บดินทร์ / บดินทร: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน
ราชัน / ราชาธิราช: หมายถึง พระเจ้าแผ่นดินผู้เป็นใหญ่
เจ้าชีวิต: หมายถึง ผู้ทรงมีอำนาจสิทธิ์ขาดในชีวิตของปวงชน (ใช้ในบริบทที่แสดงถึงอำนาจสูงสุดของกษัตริย์)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ พระเจ้าแผ่นดิน ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

องค์ ภูบดี ศรีสยามงามสง่า
พระราชา ทรงธรรมนำประชา
กษัตริย์ ไทยรวมใจปวงประชา
บดินทร์ ค่าคู่แผ่นดินนิรันดร์เทอญ

คำที่มีความหมายคล้ายกับพระเจ้าแผ่นดิน

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

กษัตร หมายถึง [กะสัด] (โบ) น. พระเจ้าแผ่นดิน, เจ้านาย. (ส. กฺษตฺร; ป. ขตฺต).
กษัตริย์ หมายถึง [กะสัด] น. พระเจ้าแผ่นดิน, ใช้เต็มว่า พระมหากษัตริย์, คนในวรรณะที่ ๒ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมีอยู่ ๔ วรรณะ ได้แก่ วรรณะพราหมณ์ วรรณะกษัตริย์ วรรณะแพศย์ และวรรณะศูทร. (ส. กฺษตฺริย ว่า ผู้ป้องกันภัย, ชาตินักรบ; ป. ขตฺติย). ว. แท้ไม่มีอื่นปน เช่น ทองเนื้อกษัตริย์, เรียกรูปพรรณที่ทําด้วยโลหะมีราคา เช่น ถ้าทําด้วยเงิน ทอง นาก สลับกัน เรียกว่า สามกษัตริย์.
กษัตรีศูร หมายถึง [กะสัดตฺรีสูน] (กลอน) น. กษัตริย์ผู้เป็นใหญ่ เช่น เจ้าไตรภพโลกเมาลีเป็นกษัตรีศูร. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์). (ส. กฺษตฺร + อีศฺวร).
ธรณีศวร หมายถึง น. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. ธรณี + อิศฺวร).
ธเรศ หมายถึง [ทะเรด] น. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
นฤบดี หมายถึง น. พระราชา. (ส.).
นโรดม หมายถึง (แบบ) น. พระราชา. (ส. นโรตฺตม; ป. นรุตฺตม).
บดินทร์ หมายถึง [บอดิน] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. ปติ + อินฺทฺร).
ภูบดินทร์ หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.)
ภูบดี หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.)
ภูบาล หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.)
ราชา หมายถึง น. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. (ป., ส.).
ราเชนทร์ หมายถึง [ราเชน] น. พระราชาผู้เป็นใหญ่. (ส.).
ในหลวง หมายถึง (ปาก) น. หมายถึงพระมหากษัตริย์.