คำไวพจน์ ฝน คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ฝน ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกฝนได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า ฝน มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า ฝน
ฝน = ฝน / พิรุณ / พายุ / พลาหก / พรรษ / มรสุม / วรุณ / พรรษา / วัสสะ / หยาด / วรรษา / วัสสานะ / พรำ / วัสนะ / วุฐิ / วัสสาน / วัส / จั้ก ๆ / เผลียง / วรรษ / ปรอย ๆ / พรำ ๆ / หยิม ๆ
สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ฝน" ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติที่น้ำจากก้อนเมฆตกลงมาสู่พื้นโลก มีความสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตและระบบนิเวศเป็นอย่างมาก
การเข้าใจคำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำในภาษาไทยได้อย่างหลากหลายและเหมาะสมกับบริบท เพื่อเพิ่มความสละสลวยให้กับงานเขียนและบทสนทนาครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน แต่มีรูปคำที่แตกต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มความไพเราะและความลึกซึ้งให้แก่ภาษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในงานวรรณกรรมและบทกวี
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ฝน" และความหมาย
- พิรุณ: หมายถึง ฝน (เป็นคำเก่าหรือคำทางวรรณคดี)
- วรุณ: หมายถึง ฝน, น้ำ (คล้ายกับพิรุณ)
- พรรษา: หมายถึง ฤดูฝน, ช่วงเวลาที่ฝนตก
- ชลธาร: โดยทั่วไปหมายถึง สายน้ำ แต่ก็ใช้ในความหมายถึงน้ำฝนที่ไหลลงมาได้
- เมฆา: หมายถึง ก้อนเมฆ ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของฝน
- ธารา: หมายถึง ลำธาร, สายน้ำ (บางครั้งใช้ในความหมายรวมถึงน้ำฝนที่ไหลเป็นสาย)
- ห่าฝน: หมายถึง ฝนที่ตกลงมาอย่างหนักและต่อเนื่อง
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ ฝน ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ
เมฆครืนครืนก่อตัวเป็น พิรุณ
หลั่งรดคุณต้นไม้ให้ชื่นฉ่ำ
วรุณ โปรยปรายสายไม่หยุดย้ำ
ชุ่มฉ่ำค่ำคืนนี้มีสุขจริง
