คำไวพจน์ "นักปราชญ์"

คำไวพจน์ นักปราชญ์ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า นักปราชญ์ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกนักปราชญ์ได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า นักปราชญ์ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า นักปราชญ์

นักปราชญ์ = นักปราชญ์ / ปราชญ์ / เมธา / บัณฑิต / เมธี / เธียร / ธีร์ / ธีระ / เมธ


สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้ผมจะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "นักปราชญ์" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึงผู้มีปัญญาเฉลียวฉลาด รอบรู้ และมีความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "นักปราชญ์" และความหมาย

  • บัณฑิต: หมายถึง ผู้มีปัญญา, ผู้ทรงความรู้
  • เมธี: หมายถึง ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์
  • ผู้รู้: หมายถึง ผู้ที่มีความรู้มาก
  • ปราชญ์: หมายถึง ผู้มีปัญญา, ผู้รอบรู้
  • ผู้ทรงคุณวุฒิ: หมายถึง ผู้มีความรู้ความสามารถและประสบการณ์สูง
  • พหูสูต: หมายถึง ผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ผู้มีความรู้มาก
  • ปราชญ์เมธี: หมายถึง นักปราชญ์ผู้มีปัญญา (คำซ้อนเพื่อเน้นความหมาย)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ นักปราชญ์ ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

บัณฑิต ชนชี้นำ ทางธรรมใส
เมธี ให้ปัญญา ค่าเหลือหลาย
ผู้รู้ ชี้ถูกผิด พินิจหมาย
ปราชญ์ ชนใช้ปัญญา พาชาติเจริญ

นักปราชญ์ อ่านว่า?

นักปราชญ์ อ่านว่า /นัก-ปฺราด/

นักปราชญ์ หมายถึง?

นักปราชญ์ ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

  1. น. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.

คำที่มีความหมายคล้ายกับนักปราชญ์

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

  1. นักปราชญ์ หมายถึง น. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.

  2. บัณฑิต หมายถึง [บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สําเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกําเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).

  3. ปราชญ์ หมายถึง [ปฺราด] น. ผู้มีปัญญารอบรู้. (ส. ปฺราชฺ).

  4. เธียร หมายถึง น. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, มั่นคง. (ป. ธีร).

  5. เมธ หมายถึง [เมด] น. การเซ่นสรวง, การบูชายัญ, มักใช้เป็นส่วนหลังสมาส เช่น อัศวเมธ. (ป., ส.).

  6. เมธา หมายถึง น. ปัญญา, ความรู้, ความฉลาดรอบคอบ. (ป., ส.).

 ภาพประกอบนักปราชญ์

  • คำไวพจน์ นักปราชญ์ รวมคำศัพท์เกี่ยวกับนักปราชญ์ในภาษาไทย

 คำไวพจน์ที่คล้ายกัน