คำไวพจน์ "ทำลาย"

คำไวพจน์ ทำลาย คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ทำลาย ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกทำลายได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า ทำลาย มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า ทำลาย

ทำลาย =


สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะมาแนะนำคำที่มีความหมายว่า "ทำลาย" ให้พวกเราได้รู้จักกันนะครับ การใช้คำที่หลากหลายจะช่วยให้การสื่อสารของเรามีสีสันและน่าสนใจมากขึ้น

คำว่า "ทำลาย" ในความหมายทั่วไป คือ การทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งสูญเสียสภาพเดิม แตกหัก เสียหาย หรือหมดสิ้นไป

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ทำลาย" และความหมาย

  • ผลาญ: หมายถึง ทำลาย, ผลาญผลา, ใช้จ่ายโดยสิ้นเปลือง
  • เผาผลาญ: หมายถึง ทำลายให้สิ้นไป, ทำให้เสียหาย, ไหม้, ลุกลาม
  • ล้างผลาญ: หมายถึง ทำลายให้สิ้นซาก, ทำให้ย่อยยับ
  • ประหาร: หมายถึง ทำให้ตาย, ทำลายชีวิต (มักใช้กับโทษประหาร)
  • สังหาร: หมายถึง ฆ่า, ทำลายชีวิต
  • รุกราน: หมายถึง เข้าไปในเขตแดนของผู้อื่นเพื่อทำลาย (ในบริบทของการสงคราม)
  • บ่อนทำลาย: หมายถึง ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อ่อนแอลง
  • หักล้าง: หมายถึง ทำให้เสียกำลัง, ทำให้สิ้นเปลือง (ในเชิงการเงินหรือการวางแผน)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ "ทำลาย" ในการแต่งกลอน

เรามาลองดูตัวอย่างการนำคำเหล่านี้ไปใช้ในบทกลอนกันนะครับ

ไฟป่าเผาผลาญป่าไม้สิ้น
เหลือแต่เถ้าผลาญดินให้หมองไหม้
นักรบสังหารศัตรูไม่หวั่นไหว
เพื่อล้างผลาญอำนาจร้ายให้สิ้นไป

ทำลาย หมายถึง?

ทำลาย ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

  1. ก. อาการที่ทําให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทําให้พัง เช่น ทําลายกําแพง, ทําให้ฉิบหาย เช่น ทําลายวงศ์ตระกูล, ทําให้หมดสิ้นไป เช่น ทําลายชื่อเสียง ทําลายหลักฐาน. (แผลงมาจากทลาย).

 ภาพประกอบทำลาย

  • คำไวพจน์ ทำลาย รวมคำศัพท์เกี่ยวกับทำลายในภาษาไทย

 คำไวพจน์ที่คล้ายกัน