คำไวพจน์ "ทองคำ"

คำไวพจน์ ทองคำ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ทองคำ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกทองคำได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า ทองคำ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า ทองคำ

ทองคำ = ทองคำ / กนก / สุวรรณ / กาณจน์ / กาญจนา / ชมพูนุท / มาศ / สุพรรณ / เหม / กัมพู / อุไร / ริน / หิรัณย์ / ไร / สิงคี / จารุ / จามีกร / กาญจน / มหาธาตุ / โสณ / ชาตรูป


สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ทองคำ" ซึ่งเป็นโลหะมีค่า สีเหลืองอร่าม มีความมันวาว ไม่เกิดสนิม มีความอ่อนตัวสูง และเป็นที่ต้องการในฐานะเครื่องประดับและสินทรัพย์

การเข้าใจคำไวพจน์ของ "ทองคำ" จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยในการเขียนหรือบรรยายได้อย่างไพเราะและมีมิติมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก และยังแสดงถึงความลึกซึ้งในการใช้ภาษา

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ทองคำ" และความหมาย

  • สุวรรณ / สุพรรณ: หมายถึง ทอง, ทองคำ (เป็นคำที่ใช้บ่อยในวรรณคดีและชื่อสถานที่ เช่น สุวรรณภูมิ)
  • เหม: หมายถึง ทอง, ทองคำ (มักใช้ในวรรณคดี)
  • กนก: หมายถึง ทอง, ทองคำ (คำโบราณที่ยังคงใช้ในชื่อบุคคลหรือสถานที่)
  • มาศ: หมายถึง ทอง, ทองคำ (เป็นคำที่ใช้ในวรรณคดี มักพบในรูป มหาสินทรัพย์ เช่น เงินมาศ)
  • กาญจน์: หมายถึง ทอง, ทองคำ (นิยมใช้เป็นส่วนหนึ่งของชื่อบุคคล)
  • รัตนชาติ: โดยทั่วไปหมายถึง อัญมณีมีค่า แต่ในบางบริบทก็สามารถหมายรวมถึงทองคำได้ในฐานะของมีค่า
  • อุไร: หมายถึง ทองคำ (เป็นคำที่นิยมใช้ในวรรณคดีและบทกวี)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ ทองคำ ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

พระเกศาเงางามดุจ สุวรรณ
อร่ามครันแพรวพราวราว กนก
แสงรุ่งเรืองจับตาค่า เหม สก
ยามต้องแสง อุไร เด่นเป็นสง่า

ทองคำ หมายถึง?

ทองคำ ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

  1. น. ธาตุลําดับที่ ๗๙ สัญลักษณ์ Au เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเหลือง หลอมละลายที่ ๑๐๖๓ °ซ. เนื้ออ่อนมาก บุให้เป็นแผ่นจนมีความหนาน้อยกว่า ๐.๐๐๐๑ มิลลิเมตรได้ ใช้ทํารูปพรรณต่าง ๆ และทําเงินตรา ปัจจุบันกําหนดความบริสุทธิ์ของทองคําด้วยหน่วยกะรัต โดยกําหนดว่า ทองคํา ๒๔ กะรัตเป็นทองคําบริสุทธิ์ที่สุด, โบราณกําหนดคุณภาพของเนื้อ ตั้งแต่เนื้อสี่ถึงเนื้อเก้า โดยตั้งพิกัดราคาตามเนื้อทอง เช่น ทองเนื้อหก คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๖ บาท ทองเนื้อเก้า คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๙ บาท. (ประกาศ ร. ๔), ทองเนื้อเก้านี้เป็นทองแท้เป็นทองบริสุทธิ์ เรียกว่า ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือบางทีเรียกว่า ทองชมพูนุท เช่นว่า ดังทองชมพูนุทเนื้อเก้า. (สังข์ทอง ตอนตีคลี). (อ. gold).

คำที่มีความหมายคล้ายกับทองคำ

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

  1. กนก หมายถึง [กะหฺนก] (แบบ) น. ทองคํา เช่น มาลากนก = มาลัยทอง, โดยมากใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาสเช่น กนกนัครา. (สมุทรโฆษ). (ป.; ส.).

  2. กัมพู หมายถึง (แบบ) น. หอยสังข์; ทอง เช่น กัมพูหุ้มพู่พรรณจามรี. (บุณโณวาท), ทองสุคนธ์ปนสุวรรณ์กัมพู. (รามเกียรติ์ ร. ๒), (โบ) เขียนเป็น กําพู กําภู ก็มี. (ป., ส. กมฺพุ).

  3. จามีกร หมายถึง [-กอน] น. ทอง, เครื่องทอง. (ป., ส.).

  4. จารุ หมายถึง (แบบ) น. ทองคํา. ว. งาม, น่ารัก, สม, เหมาะ. (ป., ส.).

  5. ชาตรูป หมายถึง น. ทอง. (ป., ส.).

  6. ทองคำ หมายถึง น. ธาตุลําดับที่ ๗๙ สัญลักษณ์ Au เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเหลือง หลอมละลายที่ ๑๐๖๓ °ซ. เนื้ออ่อนมาก บุให้เป็นแผ่นจนมีความหนาน้อยกว่า ๐.๐๐๐๑ มิลลิเมตรได้ ใช้ทํารูปพรรณต่าง ๆ และทําเงินตรา ปัจจุบันกําหนดความบริสุทธิ์ของทองคําด้วยหน่วยกะรัต โดยกําหนดว่า ทองคํา ๒๔ กะรัตเป็นทองคําบริสุทธิ์ที่สุด, โบราณกําหนดคุณภาพของเนื้อ ตั้งแต่เนื้อสี่ถึงเนื้อเก้า โดยตั้งพิกัดราคาตามเนื้อทอง เช่น ทองเนื้อหก คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๖ บาท ทองเนื้อเก้า คือ ทองหนัก ๑ บาท ราคา ๙ บาท. (ประกาศ ร. ๔), ทองเนื้อเก้านี้เป็นทองแท้เป็นทองบริสุทธิ์ เรียกว่า ทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ ทองนพคุณ หรือบางทีเรียกว่า ทองชมพูนุท เช่นว่า ดังทองชมพูนุทเนื้อเก้า. (สังข์ทอง ตอนตีคลี). (อ. gold).

  7. มหาธาตุ หมายถึง น. พระอัฐิธาตุของพระพุทธเจ้า, พระบรมธาตุ หรือ พระบรมสารีริกธาตุ ก็เรียก; เรียกพระสถูปเจดีย์หรือพระปรางค์ที่บรรจุพระบรมธาตุ ว่า มหาธาตุ เช่น เอาทั้งพืชพระศรีมหาโพธิอันพระพุทธเจ้าเราเสด็จอยู่ใต้ต้นและผจญพลขุนมาราธิราช ได้ปราบแก่สัพพัญญุตญาณเป็นพระพุทธมาปลูกเบื้องหลังพระมหาธาตุนี้. (ศิลาจารึกนครชุม), เรียกวัดที่มีพระสถูปเจดีย์หรือพระปรางค์ที่บรรจุพระบรมธาตุว่า วัดมหาธาตุบ้าง วัดพระศรีมหาธาตุบ้าง วัดพระศรีรัตนมหาธาตุบ้าง.

  8. มาศ หมายถึง น. ทอง; กํามะถัน.

  9. สิงคี หมายถึง น. สัตว์มีเขา, วัว, ควาย; ชื่อปลาชนิดหนึ่ง; ทองคํา; ชื่อผักชนิดหนึ่ง. (ป.; ส. ศฺฤงฺคี).

  10. อุไร หมายถึง (กลอน) น. ทองคํา.

  11. ไร หมายถึง น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก และแผ่นแข็งของรูหายใจอยู่บริเวณด้านข้างของลําตัวไม่เลยขาคู่ที่ ๔ ชนิดดูดกินเลือดสัตว์ เช่น ไรไก่ (Dermanyssus spp.) ในวงศ์ Dermanyssidae ชนิดทําลายพืช เช่น ไรแดง (Tetranychus spp.) ในวงศ์ Tetranychidae.

 ภาพประกอบทองคำ

  • คำไวพจน์ ทองคำ รวมคำศัพท์เกี่ยวกับทองคำในภาษาไทย

 คำไวพจน์ที่คล้ายกัน