คำไวพจน์ ดาว คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ดาว ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกดาวได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า ดาว มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า ดาว
ดาว = ดาว / ดารา / ดารกะ / ชุติ / อัสสนี / ฤกษ์ / ศนิ / นักษัตร / อัศวินี / ผกาย / สิธยะ / มูล / มูละ / มหาอุจ / มฆา / มฆะ / มูลา / มาฆะ
สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ดาว" ซึ่งเป็นคำที่หมายถึงวัตถุทางดาราศาสตร์ที่เปล่งแสงได้เอง หรือสะท้อนแสงจากวัตถุอื่น มักปรากฏในเวลากลางคืนบนท้องฟ้า
การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ดาว" และความหมาย
- ดารา: หมายถึง ดาว, ดวงดาว
- ดวงดารา: หมายถึง ดวงดาว, หมู่ดาว
- นพรัตน์: หมายถึง แก้วเก้าอย่าง, แต่ในบริบทกวีอาจหมายถึงดาว (เนื่องจากดาวมีแสงระยิบระยับคล้ายอัญมณี)
- อุรุพงษ์: หมายถึง ดาวหมีใหญ่, กลุ่มดาวหมีใหญ่ (แต่ก็ใช้แทนดาวทั่วไปได้ในบางบริบท)
- ประภากร: หมายถึง ผู้ทำแสงสว่าง (ใช้กับพระอาทิตย์ก็ได้ แต่ในบางบริบทกวีใช้กับดาวที่ส่องแสง)
- ตระการ: หมายถึง งาม, สุกใส (ใช้ขยายดาวที่สวยงาม)
- รัศมี: หมายถึง แสงสว่างที่พุ่งออกมา (ใช้เรียกแสงของดาว)
- แข: หมายถึง ดวงจันทร์ (แต่ในบางบริบทกวี อาจใช้คู่กับดาว หรือหมายรวมถึงวัตถุบนท้องฟ้าที่มีแสง)
- บุษราคัม: หมายถึง พลอยสีเหลือง (ในบริบทกวีอาจเปรียบดาวที่มีแสงเหลืองดุจพลอย)
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ ดาว ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ
รัตติกาลเคลื่อนคล้อย ดารา ฉาย
ส่องประกายพราวพร่างอยู่กลางหาว
ดุจ นพรัตน์ ส่องแสงแพรวพราวดาว
งามระยิบ ดวงดารา คราเดือนลับ
