คำไวพจน์ ความทุกข์ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ความทุกข์ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกความทุกข์ได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า ความทุกข์ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า ความทุกข์
ความทุกข์ = ความทุกข์
สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "ความทุกข์" ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายถึงความรู้สึกไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ความเดือดร้อน หรือความลำบากครับ
การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้น และยังช่วยให้เข้าใจความหมายที่ลึกซึ้งของคำได้ดียิ่งขึ้นด้วยครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ความทุกข์" และความหมาย
- ความเศร้า: หมายถึง ความรู้สึกหดหู่, ไม่สบายใจ เพราะผิดหวัง หรือประสบเคราะห์กรรม
- ความโศก: หมายถึง ความรู้สึกเศร้าโศก, เสียใจอย่างมาก
- ความระทม: หมายถึง ความรู้สึกตรมตรอม, ช้ำใจ, เจ็บปวดใจ
- ความหม่นหมอง: หมายถึง ความรู้สึกไม่สดใส, ไม่เบิกบาน, ขุ่นมัว
- ความระกำ: หมายถึง ความรู้สึกช้ำใจ, ขมขื่น, เจ็บปวด
- ความตรม: หมายถึง ความรู้สึกทุกข์ใจ, เศร้าใจ, ชอกช้ำ
- ความกังวล: หมายถึง ความรู้สึกเป็นห่วง, วิตก, ไม่สบายใจ
- ความรวดร้าว: หมายถึง ความรู้สึกเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ทั้งทางกายและใจ
- ความทุกขเวทนา: หมายถึง ความรู้สึกเจ็บปวดทรมานอย่างมาก
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ ความทุกข์ ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ
ใจ โศกเศร้า เหงาหงอย ระทม
ความทุกข์ ทับถม มิอาจฝืน
หม่นหมอง ทั่วไป ทุกวันคืน
ระกำ กล้ำกลืน มิอาจคลาย