คำไวพจน์ กษัตริย์ มีอะไรบ้าง | รวมคำไวพจน์และความหมายสำหรับนักเรียน

คำไวพจน์ กษัตริย์ คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า กษัตริย์ ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกกษัตริย์ได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า กษัตริย์ มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ คืออะไร

ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ

รวมคำไวพจน์ของคำว่า กษัตริย์

กษัตริย์ = กษัตริย์

สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "กษัตริย์" ซึ่งหมายถึงผู้ปกครองแผ่นดิน พระราชา หรือพระเจ้าแผ่นดินนั่นเองครับ

การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ

คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "กษัตริย์" และความหมาย

พระราชา: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน ผู้ปกครองประเทศ (คำสามัญ)
พระเจ้าแผ่นดิน: หมายถึง พระมหากษัตริย์ ผู้ครองราชย์ (คำทางการ)
ภูบดี / ภูเบศร์ / ภูธร / ภูวไนย / ภูวนาถ / ภูวเนศวร์: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน (คำราชาศัพท์เชิงวรรณคดี)
นฤบดี / นฤเบศร์ / นฤบาล / นฤป / นฤปบดี: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในหมู่คน, พระเจ้าแผ่นดิน (คำราชาศัพท์เชิงวรรณคดี)
ราชัน / ราชันย์ / ราชา: หมายถึง พระราชา, ผู้ปกครอง (คำโบราณหรือภาษาเขียน)
เจ้าจอม / จอมราช / จอมไผท: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่, พระเจ้าแผ่นดิน (คำราชาศัพท์)
จักรี: หมายถึง ผู้ทรงจักร, ใช้เป็นนามสำหรับพระมหากษัตริย์ไทยในราชวงศ์จักรี
นเรศ / นเรนทร์: หมายถึง ผู้เป็นใหญ่ในหมู่คน, พระเจ้าแผ่นดิน (คำราชาศัพท์)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ กษัตริย์ ในการแต่งกลอน

เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

ภูบดี ศรีสยาม ทรงธรรม์
นฤบาล ขวัญหล้า ประชาเห็น
เป็นศูนย์รวม ดวงใจ ทุกเช้าเย็น
พระราชา ผู้เปี่ยมเมตตาธรรม

กษัตริย์ อ่านว่า?

กษัตริย์ อ่านว่า /กะ-สัด/

กษัตริย์ หมายถึง?

กษัตริย์ ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

[กะสัด] น. พระเจ้าแผ่นดิน, ใช้เต็มว่า พระมหากษัตริย์, คนในวรรณะที่ ๒ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมีอยู่ ๔ วรรณะ ได้แก่ วรรณะพราหมณ์ วรรณะกษัตริย์ วรรณะแพศย์ และวรรณะศูทร. (ส. กฺษตฺริย ว่า ผู้ป้องกันภัย, ชาตินักรบ; ป. ขตฺติย). ว. แท้ไม่มีอื่นปน เช่น ทองเนื้อกษัตริย์, เรียกรูปพรรณที่ทําด้วยโลหะมีราคา เช่น ถ้าทําด้วยเงิน ทอง นาก สลับกัน เรียกว่า สามกษัตริย์.

คำที่มีความหมายคล้ายกับกษัตริย์

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

กษัตริย์ หมายถึง [กะสัด] น. พระเจ้าแผ่นดิน, ใช้เต็มว่า พระมหากษัตริย์, คนในวรรณะที่ ๒ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมีอยู่ ๔ วรรณะ ได้แก่ วรรณะพราหมณ์ วรรณะกษัตริย์ วรรณะแพศย์ และวรรณะศูทร. (ส. กฺษตฺริย ว่า ผู้ป้องกันภัย, ชาตินักรบ; ป. ขตฺติย). ว. แท้ไม่มีอื่นปน เช่น ทองเนื้อกษัตริย์, เรียกรูปพรรณที่ทําด้วยโลหะมีราคา เช่น ถ้าทําด้วยเงิน ทอง นาก สลับกัน เรียกว่า สามกษัตริย์.