คำไวพจน์ กลางวัน คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า กลางวัน ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกกลางวันได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั่งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า กลางวัน มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ กลางวัน คืออะไร?
กลางวัน = กลางวัน
สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "กลางวัน" ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่โลกได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ และเป็นช่วงเวลาที่เราทำกิจกรรมต่างๆ ในแต่ละวัน
การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "กลางวัน" และความหมาย
- ทิวา: หมายถึง กลางวัน, เวลาเช้าจนถึงเย็น
- ทิวากาล: หมายถึง เวลากลางวัน
- ทิวาราตรี: หมายถึง กลางวันและกลางคืน (แต่ในบริบทของกลางวันอย่างเดียว จะเน้นที่ทิวา)
- วัน: หมายถึง ระยะเวลา 24 ชั่วโมง หรือช่วงเวลากลางวัน
- ภาณุมาศ: หมายถึง พระอาทิตย์ (ซึ่งเกี่ยวข้องกับกลางวันโดยตรง)
- สุริยา: หมายถึง พระอาทิตย์ (อีกคำที่เกี่ยวข้องกับกลางวัน)
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ กลางวัน ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ
อรุณเรือง ทิวา แจ่ม แสงแย้มฉาย
เหล่าชีวา ตื่นฟื้น กายผันผาย
เมื่อ สุริยา ทอแสง ทองผ่องพราย
เป็น ทิวากาล สบายใจเบิกบาน
