คำไวพจน์ กลางคืน คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า กลางคืน ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกกลางคืนได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า กลางคืน มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า กลางคืน
กลางคืน = กลางคืน / คืน / ย่ำค่ำ / อันธิกา / รัตติกาล / ราตรี / ค่ำคืน / นิศา / มะลำ / มาลำ / รัชนี / กลางค่ำ / มืดค่ำ / นักตะ / รัต / รัต- / รชนิ / รชนี / รัตติ
สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ คำไวพจน์ของคำว่า "กลางคืน" ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว โลกอยู่ในความมืดมิดและเป็นเวลาสำหรับการพักผ่อนของสิ่งมีชีวิตหลายชนิด
การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างสละสลวยและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "กลางคืน" และความหมาย
- ราตรี: หมายถึง กลางคืน, ค่ำคืน, เวลามืดค่ำ
- รัตติกาล: หมายถึง กลางคืน, เวลามืดค่ำ
- ทิวา: หมายถึง เวลากลางวัน (เป็นคำตรงข้ามที่มักใช้คู่กับราตรี)
- ยามค่ำ: หมายถึง เวลาเย็นถึงกลางคืน
- ยามราตรี: หมายถึง เวลากลางคืน
- ยามวิกาล: หมายถึง เวลาดึกสงัดในตอนกลางคืน (มักใช้ในความหมายที่ลึกซึ้งหรือเป็นทางการ)
- อธิกาล: หมายถึง เวลากลางคืน (เป็นคำโบราณที่ใช้น้อยลงในปัจจุบัน)
- รัชนี: หมายถึง กลางคืน, ราตรี (คำที่มักใช้ในงานกวี)
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ กลางคืน ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ
พระจันทร์ฉายส่องหล้าใน ราตรี
ยาม รัตติกาล นี้ช่างเงียบเหงา
ไร้ผู้คนสัญจรยาม ค่ำคืน เรา
เหลือเพียงดาวระยับพราวทุกค่ำคืน