คำไวพจน์ เศร้า คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า เศร้า ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกเศร้าได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า เศร้า มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า เศร้า
เศร้า = เศร้า
สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเจาะลึกเรื่อง คำไวพจน์ของคำว่า "เศร้า" กันนะครับ "เศร้า" เป็นคำที่ใช้บรรยายความรู้สึกไม่สบายใจ, หม่นหมอง, โศกเศร้า หรือความรู้สึกที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ใจ
การเรียนรู้คำไวพจน์จะช่วยให้พวกเราสามารถใช้ภาษาไทยในการอธิบายความรู้สึกได้อย่างละเอียดและหลากหลายมากขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากในการสื่อสารและสร้างสรรค์ผลงานนะครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การนำคำไวพจน์มาใช้จะช่วยเพิ่มอรรถรสในการอ่านและเขียน ทำให้งานเขียนดูน่าสนใจและไม่ซ้ำซาก
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "เศร้า" และความหมาย
- โศก / โศกเศร้า: หมายถึง ความทุกข์ใจอย่างยิ่ง, ความเศร้าโศก
- ระทม: หมายถึง ความทุกข์ตรม, ความเศร้าปวดร้าว
- หม่นหมอง: หมายถึง ไม่สดใส, ไม่เบิกบาน, เศร้าหมอง
- ทุกข์ / ทุกข์ใจ: หมายถึง ความไม่สบายกายไม่สบายใจ, ความเดือดร้อนใจ
- ตรอมใจ: หมายถึง ระทมใจจนซูบผอม, เศร้าใจจนไม่สบาย
- อาดูร: หมายถึง เดือดร้อน, ทุกข์ร้อน, เศร้าโศก (คำโบราณหรือภาษาเขียน)
- รันทด: หมายถึง มีความทุกข์ใจอย่างยิ่ง, สลดใจ
- สลด / สลดใจ: หมายถึง เศร้าใจ, หดหู่ใจเพราะเห็นใจในความทุกข์ของผู้อื่น
- มัวหมอง: หมายถึง ไม่ผ่องใส, ไม่บริสุทธิ์, มีความทุกข์อยู่ในใจ
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ เศร้า ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนนะครับ
ดวงใจ หม่นหมอง ไม่ผ่องใส
โศกเศร้า ระทมในทรวงหา
ความ อาดูร เกาะกินอุรา
ตรอมใจ ช้ำสุดคณา ดังชีวี