คำไวพจน์ เกิด

22 เม.ย. 2567

คำไวพจน์ เกิด คือคำที่มีความหมายคล้ายเคียงหรือใกล้เคียงกับคำว่า เกิด ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกเกิดได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั่งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

เกิด หมายถึง เป็นขึ้น, มีขึ้น, ปรากฏขึ้น คำไวพจน์ของคำว่า “เกิด” มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายและการใช้งานที่แตกต่างกันไป

คำไวพจน์ของคำว่า เกิด มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ เกิด คืออะไร?

เกิด = กำเนิด / แดดาล / ชนม / ชนม- / ชาตะ / ภว / ภว- / สูติ- / สูติ / อุบัติ / อุบัติ- / ประสูติ- / ประสูติ / ชนม์ / อภิชาต- / อภิชาต / สูนะ / ชาต- / ชาต / ภวะ / ถือกำเนิด / ประภพ / เสวยพระชาติ

พจนานุกรมไทย เกิด หมายถึง:

ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กําเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.

ความหมายในพจนานุกรมไทย ของคำที่มีความหมายคล้าย เกิด

กำเนิด หมายถึง [กําเหฺนิด] น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กําเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกําเนิดมาอย่างไร. ก. เกิด, มีขึ้น, เป็นขึ้น, เช่น โลกกําเนิดมาจากดวงอาทิตย์.
ถือกำเนิด หมายถึง ก. เกิด.
ประภพ หมายถึง น. การเกิดก่อน; แดน, ที่เกิด. (ส. ปฺรภว).
สูนะ หมายถึง (แบบ) ก. เกิด, เป็นขึ้น; บาน, ผลิ, (ใช้แก่ดอกไม้). (ส.).
เสวยพระชาติ หมายถึง ก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).
แดดาล หมายถึง ก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ.