คำไวพจน์ หอม

คำไวพจน์ หอม คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า หอม ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกหอมได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั่งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า หอม มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ หอม คืออะไร?

หอม = หอมหวน / รัญจวน / ฉม / ดอมดม / ประทิ่น / โดร / สุคนธชาติ / หอมหื่น / สุคันธรส / สุคนธ์ / สุคนธ / สุคนธ- / สุรภี / คันธ- / คันธ / เสาวรภย์ / กระอวล / สุคนธรส / อวล / หอมตลบ / วาสะ / กำยาน / เทวสุคนธ์ / สุคันธ์ / คันธะ / พิโดร / เสาวคนธ์ / วาสนะ / ดอม / วาสะเสารภย์ / เสาวคันธ์

หอม หมายถึง?

หอม ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

  1. ก. เก็บ, รวบรวม, ในความว่า เก็บหอมรอมริบ.

  2. ก. จูบ; ได้รับกลิ่นดี. ว. มีกลิ่นดี, ตรงข้ามกับ เหม็น.

  3. น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิดในสกุล Allium วงศ์ Alliaceae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร เช่น หอมหัวใหญ่ หรือ หอมฝรั่ง (A. cepa L.), หอมหัว หรือ หอมแกง (A. ascalonicum L.) ชนิดหลังนี้มักเรียกผิดเป็น หอมแดง. (๒) ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata Colla) ผลยาว กลิ่นหอม ไม่มีเมล็ด.

คำที่มีความหมายคล้ายกับหอม

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

  1. กระอวล หมายถึง (กลอน) ว. อวล, หอมตลบ.

  2. กำยาน หมายถึง น. วัตถุหอมชนิดหนึ่ง เกิดจากยางใสกลิ่นหอมที่ออกจากเปลือกของต้นกำยานบางชนิด เกิดขึ้นได้เนื่องจากเปลือกถูกกรีดหรือมีราลง ก็จะขับยางใสกลิ่นหอมออกมา เมื่อแห้งจะแข็งติดอยู่กับลำต้น แกะออกมาได้.

  3. ฉม หมายถึง น. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.

  4. ดอม หมายถึง น. ราว, แถว, แนว, เช่น ดอมไพร. (ข. ฎงไพฺร).

  5. ประทิ่น หมายถึง น. เครื่องหอม.

  6. พิโดร หมายถึง [พิโดน] ก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่น). (ข. พิโดร; ส. วิตร).

  7. รัญจวน หมายถึง ก. ปั่นป่วนใจ เช่น กลิ่นหอมรัญจวนใจ, สะเทือนใจด้วยความกระสันถึง. (เทียบ ข. รํชวล).

  8. วาสนะ หมายถึง [วาสะ-] น. การนุ่งห่ม, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).

  9. วาสะ หมายถึง น. การอยู่, การพัก; ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).

  10. สุคนธ หมายถึง [สุคนทะ-] น. กลิ่นหอม; เครื่องหอม, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องพระสุคนธ์. (ป., ส.).

  11. สุคนธชาติ หมายถึง น. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.

  12. สุคนธ์ หมายถึง [สุคน] น. กลิ่นหอม; เครื่องหอม, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องพระสุคนธ์. (ป., ส.).

  13. สุคันธ์ หมายถึง [สุคัน] น. กลิ่นหอม; เครื่องหอม, ราชาศัพท์ใช้ว่า เครื่องพระสุคนธ์. (ป., ส.).

  14. สุรภี หมายถึง [สุระ-] น. ต้นสารภี.

  15. หอมหวน หมายถึง ก. หอมตลบ.

  16. หอมหื่น หมายถึง (วรรณ) ก. หอมยวนใจ เช่น หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง กลิ่นเนื้อนวลนางฯ. (เห่ชมไม้).

  17. อวล หมายถึง [อวน] ก. ฟุ้งด้วยกลิ่นหอม, มักใช้เข้าคู่กับคํา อบ เป็น อบอวล. (ข. ว่า เต็ม, แน่น, อึดอัด).

  18. เทวสุคนธ์ หมายถึง น. กลิ่นหอม ๒ อย่าง คือ กลิ่นที่เกิดจากรากบุนนาคและรากมะซาง.

  19. เสาวคนธ์ หมายถึง น. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.

  20. เสาวคันธ์ หมายถึง น. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.

  21. เสาวรภย์ หมายถึง น. เสารภย์, กลิ่นหอม. (ส.).

  22. โดร หมายถึง [โดน] (กลอน; ตัดมาจาก ข. พิโดร) ก. หอม, กลิ่นหอมที่ฟุ้งไป; โดยปริยายหมายถึงดอกไม้ เช่น กระทึงทอง ลําดวนโดร รสอ่อน พี่แม่. (กําสรวล).

 ภาพประกอบ

  • คำไวพจน์ หอม คืออะไร?, คำในภาษาไทย หอมหวน กลุ่มคำไวพจน์ คำไวพจน์กลุ่ม อารมณ์/ความรู้สึก

 คำไวพจน์ที่คล้ายกัน

หนาว หนู หมอดู หมาจิ้งจอก หมู หลงใหล หัว หัวใจ หิมะ ห่วงใย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำไวพจน์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ