คำไวพจน์ สีม่วง คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า สีม่วง ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกสีม่วงได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า สีม่วง มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า สีม่วง
สีม่วง = สีม่วง
สวัสดีครับนักเรียนทุกท่าน วันนี้เราจะมาเรียนรู้เรื่อง คำไวพจน์ของคำว่า "สีม่วง" กันนะครับ ซึ่งเป็นคำที่บ่งบอกถึงสีที่เกิดจากการผสมกันระหว่างสีน้ำเงินและสีแดง เป็นสีที่มักเชื่อมโยงกับความลึกลับ ความหรูหรา หรือแม้กระทั่งความเศร้า
การเข้าใจคำไวพจน์จะช่วยให้นักเรียนสามารถใช้ภาษาไทยได้อย่างงดงามและหลากหลายมากยิ่งขึ้นครับ
คำไวพจน์ หมายถึง คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายคลึงกัน แต่มีรูปคำที่ต่างกัน การใช้คำไวพจน์จะช่วยเพิ่มมิติให้กับการใช้ภาษา ทำให้งานเขียนหรืองานประพันธ์มีความน่าสนใจ ไม่ซ้ำซากจำเจ
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "สีม่วง" และความหมาย
- คราม: หมายถึง สีน้ำเงินแก่ หรือสีม่วงคราม (ในบริบททางวรรณกรรมบางครั้งใช้หมายถึงสีม่วง)
- ม่วงคราม: หมายถึง สีม่วงที่ค่อนข้างไปทางสีน้ำเงิน
- ม่วงเม็ดมะปราง: หมายถึง สีม่วงอ่อน ๆ คล้ายสีเม็ดมะปรางสุก
- ม่วงอ่อน / ม่วงแก่: หมายถึง ระดับความเข้มของสีม่วง
- ดอกอัญชัน: มักใช้เปรียบเทียบกับสีม่วงน้ำเงิน หรือสีคราม
- ดอกตะแบก: สีของดอกไม้ชนิดหนึ่งที่มีสีม่วงอ่อน
- ดอกม่วง: ใช้เรียกโดยรวมเมื่อกล่าวถึงดอกไม้ที่มีสีม่วง
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ สีม่วง ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนยิ่งขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ
ยามสนธยาฟ้าเรือง ครามเข้ม
มวลเมฆเริ่ม แต่งแต้ม ม่วงอ่อน ไหว
ดั่งดอก อัญชัน บานงามตาไป
ประดับใน นภา ให้พิศชม