คำไวพจน์ รับประทาน คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า รับประทาน ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกรับประทานได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั้งเดิมตามบริบทของการใช้คำ
คำไวพจน์ของคำว่า รับประทาน มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ
คำไวพจน์ คืออะไร
ก่อนที่เราจะไปดูรายการคำศัพท์ ผมขออธิบายสั้น ๆ ว่า คำไวพจน์ คือ กลุ่มคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน การเรียนรู้คำไวพจน์มีประโยชน์อย่างยิ่งในการเขียนงานต่าง ๆ เพราะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลาย ไม่ซ้ำซาก ทำให้งานเขียนมีความสละสลวยและน่าอ่านมากยิ่งขึ้นครับ
รวมคำไวพจน์ของคำว่า รับประทาน
รับประทาน =
สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะมาแนะนำคำไวพจน์ของคำว่า "รับประทาน" กันครับ คำว่า "รับประทาน" เป็นคำที่ใช้กันทั่วไป หมายถึง การกิน หรือ การบริโภคอาหาร
การรู้คำไวพจน์จะช่วยให้เราใช้ภาษาไทยได้หลากหลายและสละสลวยมากขึ้นนะครับ
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน แต่ใช้คำที่แตกต่างกัน การใช้คำไวพจน์ทำให้การพูดและการเขียนดูมีสีสัน น่าสนใจ และไม่จำเจครับ
ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "รับประทาน" และความหมาย
- กิน: เป็นคำทั่วไป หมายถึง การนำอาหารเข้าสู่ร่างกาย
- บริโภค: เป็นคำทางการ หมายถึง การกิน, การใช้
- ทาน: ใช้ในความหมายว่า กิน, รับประทาน (มักใช้กับอาหารที่เป็นของแข็ง)
- เสวย: ใช้กับพระมหากษัตริย์หรือเจ้านายชั้นสูง หมายถึง รับประทาน
- ฉัน: ใช้กับพระสงฆ์ หมายถึง รับประทาน
- ลิ้ม: หมายถึง ลองกิน, ชิม
- โจ้: เป็นคำไม่เป็นทางการ หมายถึง กินอย่างเอร็ดอร่อย
- ยัด: เป็นคำไม่เป็นทางการ หมายถึง กินอย่างรวดเร็วและมาก
- ขบเคี้ยว: หมายถึง เคี้ยวและกลืน, รับประทาน
ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ รับประทาน ในการแต่งกลอน
เพื่อให้เห็นภาพชัดเจนขึ้น ผมขอยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ
เมื่อยามหิว กิน อาหารพลันหายเศร้า
บริโภค อย่างพอเพียงไม่เหลือกิน
เสวย สุขตามบุญที่ได้ยิน
ฉัน เพลก็สุขใจได้บุญทวี
