คำไวพจน์ ไป คืออะไร?

คำไวพจน์ ไป คือคำที่มีความหมายคล้ายหรือใกล้เคียงกับคำว่า ไป ใช้ในบทประพันธ์ได้หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น กาพย์ โคลง กลอน หรือแม้แต่ร้อยแก้ว เราสามารถใช้คำเหล่านี้ในการเรียกไปได้ทั้งสิ้น ตามแต่ความประสงค์ของเรา เช่น ให้คำคล้องจองกัน หรือได้คำที่สละสลวยเป็นเสน่ห์ของภาษาไทย โดยที่ยังคงความหมายดั่งเดิมตามบริบทของการใช้คำ

คำไวพจน์ของคำว่า ไป มีหลายคำ แต่ละคำมีความหมายที่สามารถทดแทนกันได้ แต่ก็อาจจะความหมายแบบอื่นที่แตกต่างกันออกไปบ้าง ทั้งนี้การใช้งานต้องดูที่บริบทประกอบด้วยเพื่อให้เป็นการสื่อสารที่ครบถ้วนและถูกต้องตามบริบทที่ต้องการ

คำไวพจน์ ไป คืออะไร?

ไป = ไป / จากไป / เต้า / จร / ยาตรา / สัญจร / เทา / เต้า / จร / ดำเนิน / ครรไล / เมื้อ / เจียร / ไคล / เสด็จ / ถั่ง / คระไล / เคจฉะ / ลี / ตู / เมือ / เสด็จพระราชดำเนิน

สวัสดีครับนักเรียนที่น่ารักทุกคน วันนี้ครูจะพาทุกคนไปเรียนรู้เรื่อง คำไวพจน์ของคำว่า "ไป" ซึ่งเป็นคำกริยาที่ใช้บ่อยมากในชีวิตประจำวันของเราครับ

การเข้าใจคำไวพจน์ของ "ไป" จะช่วยให้เราสามารถเลือกใช้คำได้หลากหลายและเหมาะสมกับบริบทต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยทั่วไป การเขียน หรือการแต่งบทประพันธ์ครับ

คำไวพจน์คือคำที่มีความหมายเหมือนกันหรือคล้ายกัน แต่มีรูปคำที่แตกต่างกัน การใช้คำไวพจน์จะช่วยเพิ่มความสละสลวยและความไพเราะให้กับการใช้ภาษาของเราครับ

ตัวอย่างคำไวพจน์ของ "ไป" และความหมาย

จร: หมายถึง เคลื่อนไป, เดินไป, ไป (มักใช้ในภาษาเขียนหรือภาษาทางการ)
ยาตรา: หมายถึง เดินทาง, เคลื่อนที่ไปอย่างสง่างาม, ยกทัพไป
คลา: หมายถึง เคลื่อนที่ไป, คล้อยไป
โคจร: หมายถึง เคลื่อนที่ไปตามวงโคจร, เดินทางไป (มักใช้กับดวงดาวหรือสิ่งที่เคลื่อนที่เป็นวงกลม)
ประพาส: หมายถึง ไปเที่ยว, ไปชม (มักใช้กับเจ้านายหรือบุคคลสำคัญ)
ดำเนิน: หมายถึง เดินไป, เคลื่อนที่ไป (มักใช้ในความหมายกว้าง ๆ ของการเดินทาง หรือการดำเนินการ)
เหาะ: หมายถึง ไปทางอากาศ, ลอยไปในอากาศ
เที่ยว: หมายถึง ไปยังที่ต่างๆ เพื่อความเพลิดเพลิน หรือทำกิจกรรมบางอย่าง
ลีลา: หมายถึง ไป, ดำเนินไปอย่างมีท่าทาง (มักใช้ในบริบทของการเคลื่อนไหวที่สง่างาม)

ตัวอย่างการใช้คำไวพจน์ "ไป" ในการแต่งกลอน

เพื่อให้ทุกคนเห็นภาพชัดเจนขึ้น ครูจะลองยกตัวอย่างการนำคำไวพจน์เหล่านี้ไปใช้ในบทกลอนง่าย ๆ นะครับ

พระอาทิตย์ จร ลับจับขอบฟ้า
เรา ยาตรา กลับเรือนเหมือนหวนหา
กาลเวลา คลา เคลื่อนไม่รอท่า
ถึงเวลา ประพาส หาความจริง

ไป หมายถึง?

ไป ความหมายตามพจนานุกรมไทย พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หมายถึง:

ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคําประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทําไป กินไป, เป็นคําประกอบท้ายคําวิเศษณ์เพื่อเน้นความหมายให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น ขาวไป ช้าไป ดีเกินไป.

คำที่มีความหมายคล้ายกับไป

มีความหมายในพจนานุกรมไทย ดังนี้

ครรไล หมายถึง [คัน-] ก. ไคล, ไป. (แผลงมาจาก ไคล).
คระไล หมายถึง [คฺระ-] ก. ไป. (แผลงมาจาก ไคล).
จร หมายถึง [จอน] ดู จอน ๒.
ดำเนิน หมายถึง ก. เดิน, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงพระดําเนิน; ให้เป็นไป เช่น ดําเนินงาน ดําเนินชีวิต. (ข. ฎํเณีร).
ตู หมายถึง (โบ) ส. คําใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. น. ตัว.
ถั่ง หมายถึง ก. ไหลอย่างเท, ไป, ถึง.
ลี หมายถึง ก. ไป.
สัญจร หมายถึง [-จอน] ก. ผ่านไปมา เช่น ทางสัญจร. น. ช่องทาง, ถนน; การผ่านไปมา. (ป., ส.).
เคจฉะ หมายถึง [เคดฉะ] (แบบ) ก. ไป, ถึง, เช่น ผู้ข้าคุงควรเคจฉเล็ดลอดลุเขาคด. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์). (ป. คจฺฉ).
เจียร หมายถึง [เจียน] ว. นาน, ช้านาน, ยืนนาน. (ป., ส. จิร ว่า ยั่งยืน).
เต้า หมายถึง น. เครื่องบนของเรือนสําหรับสอดที่ช่องปลายเสารับเชิงกลอน, ถ้าอยู่ตามเสาที่ไม่ใช่มุม เรียก เต้าราย, ถ้าอยู่ที่เสามุมรับเชิงชายทั้ง ๒ ข้าง เรียก เต้ารุม; (ราชา) หม้อใส่นํ้า เรียกว่า พระเต้าษิโณทก; นม; นํ้าเต้า; เรียกภาชนะที่มีรูปคล้ายนํ้าเต้า เช่น เต้าปูน เต้านํ้า; ลักษณนามเรียกนมหรือพูลูกตาล เช่น นมเต้าหนึ่ง ตาล ๒ เต้า; เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะฐานนูนขึ้นอย่างเต้านม.
เทา หมายถึง ก. ไป, ใช้ว่า เต้า ก็มี. (ข.).
เสด็จ หมายถึง [สะเด็ด] น. คําเรียกเจ้านายชั้นพระองค์เจ้าที่เป็นลูกเธอและหลานเธอซึ่งพระอัยกาเป็นพระเจ้าแผ่นดิน. (ราชา) ก. ไป เช่น เสด็จประพาส, อยู่ เช่น เสด็จประทับ.
เสด็จพระราชดำเนิน หมายถึง ก. ไป (ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน สมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระบรมราชชนนี สมเด็จพระยุพราช สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช และสมเด็จพระบรมราชกุมารี) เช่น เสด็จพระราชดำเนินโดยทางลาดพระบาท เสด็จพระราชดำเนินโดยรถยนต์พระที่นั่ง.
ไคล หมายถึง [ไคฺล] น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกําพร้า, (ปาก) ขี้ไคล, ราชาศัพท์ว่า พระเมโท; ตะไคร่น้ำ เช่น ปูกินไคล.
ไป หมายถึง ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคําประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทําไป กินไป, เป็นคําประกอบท้ายคําวิเศษณ์เพื่อเน้นความหมายให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น ขาวไป ช้าไป ดีเกินไป.